Gülbahar Şiiri - Mahmut Dilmaç

Kırmızıya çalar rengin, biraz daha berrak
Yüzünün sıcaklığını mevsimler belirler
Biraz uzak
Biraz yakınsın
Bende tam arafta
Alemi içinde saklar
Hiç kimseye misafir diyemezsin
Bazen bir kalem
Bazen bir kağıt
Bazen de kanayan yaraya merhemsin

Gülbahar
Adının ilk gecesi bile güzel
Ana renksin
Boğuk bir sesle adına slogan atıyorum
Avuçlarıma sıkıp, sineme basıyorum
Bir terazinin üstünde, kısık ateşle dengeliyorum
Kana bulanıyor rengin
Birazda ıtri
Sonra soğuyorsun, taş gibi oluyorsun
Kırılgan
Sivri
Ve sert

Gülbaharım
İki hecem tek kelimem
Adının ilk hecesi olmasa nasıl da değişir anlamın
Ayak bastığım
Sonra öpüp alnımı koyduğumsun

Gülbaharım
Adının anlamında neler gizli neler
Bakisin mesela
Karanlığa kucak açıp, herkesi kabul eden
İslam gibisin
Koyu kahve rengin var senin
Herkese elini açacak kadar cömert
Bir o kadar da pervasızsın

Gülbahar
Adının son hecesiyle yaşatan
Yeşerten
Filizlendiren
Adının ilk hecesini oluşturan
Birleştiğinde
Saklayan
Kabul eden
Örtensin

Gülbaharım
Ne gülsün
Ne de bahar
İkisinin birleşimi
İki hece tek kelimesin
Gülbaharsın

Mahmut Dilmaç