Gülbağ yokuşu ve sarı bir saç.
Bulut islidir İstanbul sabahında
Yanaşır minberi usulca uçuk,
Bir gün çıkacağı gelir
Gülbağ yokuşu ve bir durak.
Tutar mazgallarıyla yüreğimi
Akar taşarım sellerimle zindanlara
Bir düş beni çıplak çaresiz kovalar
Gülbağ yokuşu ve ben susuz.
Gülbağ yokuşu ve yaprakları teninden kopmuş.
Tek başıma süzülür dururum
Kar taneleri dağları nasıl pamuk eder
Ah yaşam sevdamda umudumu siler.
Kayıt Tarihi : 9.2.2025 16:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!