Uçuyordum gecenin karanlığında
Kuşa özenirdim o zamanlarda
Beyaz tüller ve rüzgarla dans
Yıldızlar vardı avuçlarımda
Hüzünlü bir berduş şimdi bende
Nedir bu gözlerimizdeki açlık
bir çığ kopuyor her seferinde
yüreklerin en tenha dağlarında
ağıtlar yakılıyor sahipsizce.
Bir serzeniş yetermi hiç
Seninle çok güzel yaşadık
Beni besledin,susuzluğumu giderdin
Tutunduğum,desteğim tek dalımdan
Nerden bileyim tek mevsimliktim.
Şimdi tüm bağlarımız gevşedi
Dönence ruhum hadi sen de
Bırak ziyan ettin beni pençende
Ne umutlar tükettin bilemezsin
Uyuttun yıllardır gece misali gölgende
Bel bağlamıştım güçlü seyrine oysa ki
Yanı başında patlar bombalar
Duymasan da bilirsin gerçeği
Bunlar neyi amaçlar?
İnsanlar öldü mü yaşamak ne gereği?
Ah çocuklar… çocuklar…
Unuttum herşeyi,kendimi
hayatı belki de
kafam boş,amacım yok
zaten neden olmalıydı unuttum.
Çalışıyorum,yemek yiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!