Canım abim
Nasıl büyüdüm demi
Nasıl bukadar gecti zaman
Daha yaşayamadık çocuklugumuzu
Seninle doya doya saklambaç oynayamadık
Hatırlarmısın küçük bir keçimiz vardı demi
Ben bilirim,
Karanlığın düşünceyle aydınlandığını.
Gerceğin er yada gec ortaya çıkacağını,
Umut tükenince bir yerden fışkıracağını
Ben bilirim hayallerin birgün gercek olacağını...
Gözlerinmi yaşlı senin ey çocuk
Nedir bu gözlerinde biriken yaşlar
Nedir seni bukadar üzen
Sen daha küçüksün çocuk
Üzülme...
Birgün dinecek bu öfke
Aşk yasak,
Şiir yasak,
Yazı yazmak yasak
Düşünceni söylemek yasak
Özgürlük yasak bu şehirde
Dar gelen sokaklarda bile gezmek yasak
Hayat sadece sahne bizde içinde oynayan oyuncular
Gercek yok sadece yüzlerizdeki maskelerden ibaret hayat
Birimiz peri kızını oynarken digerimiz kül kedisi
Karacaoglan olurken digerimiz bunu gölgeleyen
Erving oluyoruz
Hangi yöne baksan kaçış yok, hayat bizi içine almış
Van üşüyor! ...dediler
Öylece bakakaldık.
Yıllarca bakan gözleri kör ettigimiz gibi,
Duyupta sagır oldugumuz gibi,
Yada yapmak isteyipte,engellendigimiz gİbi.
Çoluk çocuk katlediliyo,
Bir çocuk düşün kurşunlar arasında
Bombalar ve yıkılmış duvarlar altında
İlac yok su yok anne yok
Bir çocuk düşün ölümle her an burun buruna
Kanların ve cansız bedenlerin arasında
Kan ve ölüm kokan sokaklarda
Ne güzel kokuyorsun
Kış çayı
Huzur buluyorum
Ya buharın camı nasılda buğu yaptı
Cama yazı yazmak gelir içimden
Sana olansevgi sözlerini özgürce
Bırak gitsin faydası yok zaten
Kum çalı çırpı hayat benzetmesi zaten
Önemsiz önemli kavramını bilmeden
Öylece yaşamak yok olmak zaten...
Dostuğu çıkar gibi kullanan
Çok küçüktük hatırlıyormusun kardeşim
Hani hayat
Pembe panjurlu evlerden ibaretti
Oyunlar oynardık
Şimdi oynadıgımız oyunlar gibi degil,saklambaç oynardık
Ben hep kaybolsamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!