saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Aşkımı Çalmışlar...
Ayrılığın izleri o kadar tazeki
Yağmurları bekleyemem
Ağlamak için...
Yaşlar gözüme öyle baskı yapıyor ki!
Çıkardım takvimlerden
kış uykusuna yatmış damlacıkları...! !
Sırılsıklamım işte...
Ya gözlerim akıyor
Ya da yüreğim kanıyor...
Ya ben bulamıyorum aradığımı
Ya da aşkımı çalmışlar...
GM
Gülay MORGÜL
sfdsf
sfdsf
Bazen dingin bir su oluyor insan kendinden emin, bazen gürültülü bir akarsu, beyhude ve ne iyüdüğü belirsiz ruh hali, bazen delicesine haykırıyor istemsiz içten, bazen kederden buharlaşıyor, nem kapıyor yaprağın dikeninden.. bazen insan kendini acılı bir bakışmış gibi düşlüyor, iğrenti sonrası ve pişmanlık, bazen saçmalarla dolu heybesi.. Bazen iki kuş gibi ayrı yönlere kanat çırpıyor insan, aynı hedefe hemde! .. Bazen döküyor karşısındaki yüreği bir boncuk misali... Kördüğüm kimi zaman çözülmeyi bekleyen.. Bazen anlatmak istediğini anlatamıyor, umarsızca bocalıyor, bir yumuşak dokunuş bekliyor ona dokunmadan, bazen içi kavruluyor insanın.. Beklenti içinde yürekler.. Ne diyor Şair: '' Sen Bana Işık Ver Yeter Bende Filiz Çok''... Ona ışık verin, ondan ışık alın filizleriniz yeşersin... Yine bir şarkıda der ki: '' yine yeşillendi fındık dalları, bende diyorum ki: zaten hep yeşildi fındık dalları.. Siz birbirinizi yeşertin kök atacak toprak bulunur elbet.. Enfes şiir için hem kutluyorum hem teşekkür ediyorum...
Bazen dingin bir su oluyor insan kendinden emin, bazen gürültülü bir akarsu, beyhude ve ne iyüdüğü belirsiz ruh hali, bazen delicesine haykırıyor istemsiz içten, bazen kederden buharlaşıyor, nem kapıyor yaprağın dikeninden.. bazen insan kendini acılı bir bakışmış gibi düşlüyor, iğrenti sonrası ve pişmanlık, bazen saçmalarla dolu heybesi.. Bazen iki kuş gibi ayrı yönlere kanat çırpıyor insan, aynı hedefe hemde! .. Bazen döküyor karşısındaki yüreği bir boncuk misali... Kördüğüm kimi zaman çözülmeyi bekleyen.. Bazen anlatmak istediğini anlatamıyor, umarsızca bocalıyor, bir yumuşak dokunuş bekliyor ona dokunmadan, bazen içi kavruluyor insanın.. Beklenti içinde yürekler.. Ne diyor Şair: '' Sen Bana Işık Ver Yeter Bende Filiz Çok''... Ona ışık verin, ondan ışık alın filizleriniz yeşersin... Yine bir şarkıda der ki: '' yine yeşillendi fındık dalları, bende diyorum ki: zaten hep yeşildi fındık dalları.. Siz birbirinizi yeşertin kök atacak toprak bulunur elbet.. Enfes şiir için hem kutluyorum hem teşekkür ediyorum...
çok güzel yazmışsın.herşeye rağmen sevmek mi lazım? bilemiyorum...