Bir zamanlar seninle,ne güzel sevgiliydik
Utangaç kaçamakla,hep göz göze gelirdik.
Hayalini kurardık,bir ömrü paylaşmayı
Ne sen düşünmüş idin,ne de ben ayrılmayı.
İşte gidiyorum…
Belki de seni kaleme aldığım son satırlar bunlar.
Şu an neredesin,kiminlesin diye sormadan gidiyorum
Sormuyorum,bir daha da sormayacağım.
Şu an her damlasına hayran olduğum yağmur yağıyor,
Sensiz tadı yok ama,
Olmuyor bir tanem,olmuyor sensiz,
Elim de kolum da derman kalmadı.
Gözümden akıyor yaşlar nedensiz,
Yüzüm de tebessüm gören kalmadı.
Yıllarca uzaktan,sevmiştim seni,
Sensizliğin mahkumuyum
Kaçmaya çalışırken yakalandım kıskıvrak.
Hakkımda Hüküm verilmiş,kalem kırılmış ne yazık ki.
Suçsuzluğumu ispat edemiyorum,çarem yok,umutlar çok uzak.
Deliller hep aleyhimde.
Sevmek,özlemek,beklemek suç sayıldı tek taraflı mahkemede.
Meşe ağacıyım ben,
Baharları hiç tadın da yaşayamadım.
Onca köknarlara,çınarlara rağmen yapayalnızım.
Tomurcuklanmak,dal budak salmak tek arzum
Ama bulutlar saklıyor ardın da güneşi benden.
Güneş olmadan yaşayamam ki ben…
Sen,en güzel tadımdın hayattan aldığım
Düşerken uçuruma tutunduğum dalımdın
Kırıldın…Kayıp gittin avuçlarımdan.
Kapkara gökyüzünde gördüğüm beyaz bulut,
Çamur deryasında soluklanabildiğim tek yeşilimdin.
Ölüm sessizliği yaşarken ben,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!