Yokoluşun tam ortasında olduğum birgün daha
Yalnızlık kokan arkadaşım yine yanımda
Yıldızlar benim için parlamıyor
Dünya benim için dönmüyor
Ve ben umutsuzluk kapılarını ardına kadar açtım
Umut yüklü trende yerim yok
Suskun prensesim derdin bana
Gözlerimin içine bakarak
Ne düşündüğümü anlamaya çalışırken
'Buldum' diye haykırırdın
Gözlerin parlardı
Oysa,oysa hiçbir zaman anlayamadın beni
Ey aşk!
Aldın beni benden
Kattın canıma başka birini
Etrafa bakan gözlerim değişti
Her yıldız daha bir parlak
Mahkum yüreğim eziliyor gecelerde
Sessiz bakışlar çöküyor gözlerime
Sensizlik en ağır darbesiyle yürüyor bedenime
Umutsuzluk ihraç eden bir ülkede
Yapayalnız yaşıyorum hüzünle
Sana hasret yaşadım yıllarca
Hiç bilmediğim hayali şehirlerde
Hiç bilmediğim yüzünü aradım
Yüreğimin en derin köşesinde
Tatmadığım sevginle büyüdüm anne
Gözlerime son kez bakıp gittiğin gün
Yüreğimi söküp yarım bıraktın beni
Gözyaşalarım çare olmadı derin yarama
Ve unutulmayacak anılar bıraktın bana
Şimdi senli günleri anarken
Yalnızlıktı istediğim tek şey
Hoyratça aşklardan uzak
Sessizlikle bezenmiş bir hayat
Sevgilinin terkedişiyle dökülen gözyaşları
Ya da arkadaşın yaraladığı gönül
Bu sana son sözlerim
Artık
Ne duyguların bölünecek gönül arası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı
Seni sana bırakıp gidiyorum
Karanlığın en korkunç anında adımlıyordu kaldırımları
Caddeler ve sokaklar ıssız o herşeyden daha ıssız
Tak tuk ayak sesleri eşlik ediyor bedenine
Yüreğiyse bir yangın yeri gibi alevli
Ne düşünüyor ne hissediyor meçhul
Sadece yürüyor ve yüreğini dağlayan bir of çekiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!