Gülanne'me Şiiri - Yüksel Akyüz

Ellerim kanardı gül bahçelerinde
Kuruyup gitti ağaçlar gibi ellerim de
Gül kokusu kaldı hep anılarımda

Umutlarımdı dağlar
Ve onların ardı
Uzun yollar düşlerdim
Yolcuları kalmayan yollarda

Hayli zaman oldu
Dokunmayalı bir halıya
Gülümseyen yanağını öpmeyeli

Gül gölgesinde bir molaydı ömrüm
Gür sular gibi akıp geçti önümden
Dolmadan kırıldı bütün testilerim

Geçen günleri ve mevsimleri
Bir şiirin biraraya getiremediği
Dizeleri gibi anımsıyorum anne

Okul çıkışı nedensiz bir kahkahayı,
Dökülen ipek eteğinin rüzgarla havalanışını,
Bir müziğin nağmelerini,
Saçlarının loş bir odayı
Dolduran esintisini...

Yıldızlı geceleri,
Akasya kokulu bahçeleri,
Güzün gelişini...

Yıllar yüzünü götürse de
Gözlerin hep çocuk kaldı anne.

Gülerdin ve usulca okşardın yüzümü
Ne zaman ağlasam,
Bir kuş öter kafesinde...

Yüreğim Gül'de;
Bilirsin, 'Gül mevsiminde
vefa yoktur ' anne.