Gula Zer Şiiri - Muhsin Koçak

Düşmüşüm aşk çölüne dost,
Terk-i diyarım,
kanadım kırık,
yaralıyım kalbim en derininden,
çekilmez zara tutuldum,
Acılar içinde kıvranır yüreğim,
Dinmek bilmiyor deli efkarım,
Yüreğimden vugunum,
Derya döksen Sönmez har-a tutuldum...

Büktü boynumu hasret acısı,
Yokluğuna dayanmıyor yürek acısı,
yerden yükselir arşa, aşk sancısı,
Dünyamı başıma yıkmış sevdaya tutuldum...

Gul-a-zer yeşerdi yüreğimin çorak çölünde,
Sevda özü ile besledim tomurcuğu,
tutkusu bir destandı,Toroslardan Ararat'a,
Efsane sevdalar kıskandı kara sevdamı

Dar-ağacını hazırladım kendi ellerimle,
geçirdeim boynuma ilmiğini sevdanın,
bir ömür sevdaya söz vermişti hain diliyle,
yüreğimden vuruldum,
yalan,
Riya,
ihanetiyle...

Kaybettim Gul-a-zer-i,
Gömdüm sonsuzluğuna yüreğimin,
Bir defa ölürüm onuruyla sevdamın,
her saniyesinde ölecektir ömrünün
kara çalan ihanetinde,
yeşermeyecek artık çörak özlemlerde,
Dünya cehennem,
Yürekler zindan olacaktır sana