Gül Zamanı Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Gülüm ne açarsın çölde, Aksarayda
Bülbüller gelir sana aşık olur burada
Benim yalnız garip gönlüm hurdada
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller

Yanıyor garip gönlüm, gönül yanıyor
Yürek aşkınla heba olup kanıyor
Sevdiğim gül, dikenler içinde açıyor
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller

Güllerin açtığı bağda, bahçede
Bülbülün bekleyişi hep o bahçede
Gül solsa bülbül şakır neticede
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller

Yavuz ne gezersin mayıs karardı
Gül gitti bülbül hüzünlerle karardı
Dünyada sevdiğim kalbime düştü
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller

Ölüm ne çıkarsın sevgi zamanı
Alıp gittin soldu gitti gül zamanı
Yıktın bahtı, tahtı ölüm zamanı
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller

Seyyah oldum dünyayı gezerim
Hüzünleri, ızdırabı yollarda ezerim
Aşığın bahçesinden gülü sezerim
Aç gülüm sayende ötsün bülbüller.