Yarım kaldım gecelerde,
Bir yanımı hüzün sardı,bir yanımı yalnızlık
Tutamadığım dallar vardı önümde
Kuruda olsa bir umut dallar vardı
Ben vardım,
Kimse olmasada sarıldığım kendim vardım
Ellerim titriyor,yüreğim sızılanmakta
Kendimle kavgalıyım,kalmadı bu can serde
Ey hayat,ey hayat
Nedir bu zulmün bana
İşte bak çaresizim karşında,
Yıkılmışım,perişanım
Yetmedimi artık yalnızlığım
Yine sendendir beklentim
Ne olur acıtma canımı
Bir firar et zulmün pençesinden
Bir umut ol,çık karşıma
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Damar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/20/gul-yuzume-ey-hayat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!