Tebessümüydün gül yüzümün sen!
Gülümsediğinde güller açardı yüzümde
Sen olduğunda karşımda ışıl şıl olurdu dünya
Gözlerimin içi parıldardı güneşten renk çalmışçasına.
Sesini duyduğumda sevincim katlanır, içim titrerdi
Her sözünde özüme karışırdın
Yalpalardı sözlerim…
Şimdi yoksun!
Öksüz kaldım.
Gittin sen. Bittim ben!
Yoksullaştım.
Tebessümüm soldu seni gözlerimde uğurlarken
İçime bir kor düştü ciğerim yandı anlayamadın.
Işıksız gecelerde zifiri bir vuslatı vuruyor artık saatler.
Ben uykusuz
Ben yalnız
Ben çaresiz
Sensiz …
Sessiz odalarda yankılanan tek ses hıçkırıklarım
Göz yaşlarım yastığımı ıslatırken dalıyorum her gece uykulara
Hayalinle ışık tutmaya çalışıyorum gecelerime
Ama; ne çare avunmuyorum ki; eyleyemiyorum kendimi
Ne yapsam nafile.
Bedenim asi, yüreğim aşkla sana deli, çırpınıyor ruhum virane…
Daldığım uykular bölük pörçük oldu gittin gideli
Uykulardan ter içinde adını sayıklayarak uyanır oldum.
Sen kokan yastığıma sarılıp her nefeste seni içime çekiyorum
Hıçkırıklara boğuyorum dağılmış yatağımda.
Bitkin, halsiz bedenim, aşk hastalığına tutuldum yokluğunda.
Keşke diyorum keşke...
Gözlerime sen dolsaydın yine
Göz yaşı değil de gülüşün deyseydi gözlerime
Sen doğsaydın karanlık gecelerime ay yüzünle.
Kahretmem mi seni benden alan geceye?
Müebbet ölüm sensizlik çekiyorum acı acı içime…
Sensiz doğan güneşe lanet ediyorum yine
Doğmasın üstüme soldum yeşeremem ben diye.
Yüreğimi kanatıyorum bitkin düşene dek
Gölgeler ardına gizlenmiş benliğimde seni yaşıyorum hep.
Yaşıyorum ama; anlamsız
Baktığım her yer sana dönüşüyor gözümde
Dinlediğim her şarkı seni çağrıştırıyor o anlarda
Yediğim lokmalar büyüyor boğazımda yutkunamıyorum bile
Zehir tadı çaldı hayat; boşlukta savruluyorum uçurumlara.
Günüm yok
Yarınım umutsuz
Dünümde ki tek gerçek bana kalan sen!
Senin ben de bıraktıklarınla yaşama tutunma çabasındayım hala!
Günler tatsız
Güneş sanki ışıksız, solgun.
Neden mi?
Sen yoksun diye hayatım kendini dar ağacına astı
Yaşama ümidim uçurum kıyısında ziyan oldu.
Gittin ya!
Gül yüzüm soldu…
Dön çarem duy artık feryadımı.
Yüreğimde ki seni gör.
Aşka gel!
Seni böylesi seven yüreğe sırtını dönüp gitme.
Seni yaşat bana yeniden
Senle doluyken içim, sensizlik ecelim olmuşken dön …!
Kayıt Tarihi : 21.5.2008 04:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/21/gul-yuzum-soldu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)