Bırak! Dokunma şu ağrılarıma doktor.
Onlar bende bir Gül Yüzlünün hatırası.
Ömrüm el verdikçe yansın kalbimdeki kor.
Sarma! Kanasın gönlümün Dilber Yarası.
Git doktor bana Gül Yüzlü Yârimi çağır!
Onun gözlerinde gizli hayat ilacım.
Yokluğunda kuruyorum bak ağır ağır.
Ebediyen ona, Yalnız ona muhtacım.
Ne acılar ne sızılar gördüm Tabip Bey.
Hiçbiri yakmadı beni bu sevda kadar.
Eridim buz zerresi gibi hey gidi hey.
Nola bırak, meyyit olayım azar azar.
Dur doktor sakın vurma bağrıma neşteri!
Gülüm olarak kalsın içimde bu nasır.
Ve kızıla bürünsün sinemin her yeri.
Aşkım yaşasın yeter ki binlerce asır.
Kayıt Tarihi : 23.4.2014 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!