Gül Yüzlüm - III

Ve bir kez daha izliyorum
Renklerin geceden sıyrılışını
İşte bir kez daha sabah oluyor
Şehir yüklenmedi kalabalıkları
Caddelerde ölüm sessizliği
Sokaklar stresini
Henüz kuşanmadı
Belki de gülüm
Böylesi bir sevda
Bu şehirde hiç yaşanmadı
Alıştım...
Uykularıma saplanan kabuslara
Martıların çığlıklarına
Dahası
Önümde seyreden
Şu insan taslaklarına alıştım
Vuslata erebilmek için
Mecnun’la yarıştım
Kan ağladı gönlüm
Türkülerle coşamadım
Ab-ı hayattı sevdan
Vurgundum hilal kaşlarına
Doyasıya bakamadım
Dedim ya gülüm
Alıştım herşeye de..
Tek sensizliğe
Tek sensizliğe alışamadım...