Gül Yüzlüm Gül - 2

GÜL YÜZLÜM GÜL - 2

-Yalçın BENLİCAN’a-
Gül yüzlüm gül, bir daha, gül gibi gülümsedin,
Canı cana alarak cananı benimsedin,
Sevdin cananı sevdin cananı önemsedin
Benlican gülümsedi, gül yüzü benimsedi.

Yediveren gülleri gül yüzde canlanınca
Şebnem düşmesin güle canan sevdalanınca
Göz yaşına dönüşür şebnem güle konunca
Benlican gülümsedi, gülleri önemsedi.

Narı cennet güleri açılır gül yüzlerde
Feri güle can verir parlaklığı gözlerde
Tınlaması bülbülde cıvıltısı sözlerde
Benlican nağmelerle güfteler özümsedi.

Seherde güller açar ıtır imbikte çıkar
Gönülde gül yağları insan ruhuna akar
Acısız sevgi olmaz diken bülbülü yakar
Benlican şarkılarla besteler anımsadı.

Gül yanakta gül açtı, gül yüzler gülümsedi
Çocuk domurcuk oldu, gül gibi gülümsedi,
Domurcuk güle döndü, iki gül gülümsedi,
Benlican gülümsedi, domurcuk yaşamsadı

İSMAİLOĞLU yapar şiirlerle güldeste
Güller bahçede açar gönlü yaşar kafeste
Huşu huzurla bekler çağrıyı son nefeste
Benlican gülümsedi, hayata gülümsedi.
24.12.2013 - İstanbul

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul