Karanlık;
dolu dizgin kosan kuheylan
şahlandımı gök mavisi ardınca
sınırımda mayınları patlatınca birer birer
güneşim boğulur suların çatlağında
ve her an
biraz daha tutsaklaşırım
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta