Gül yüzlüm Şiiri - Atilla Ertuğrul

Gül yüzlüm gel kesme benden arayı
Kışlar bana düştü yaz senin olsun
Senden aldım bu çaresiz yarayı
Yaşlar bana düştü naz senin olsun

Ben seni bir pınar başında gördüm
Hep hayalin ile yaşadım durdum
Gurbet eller oldu vatanım yurdum
Düşler bana düştü söz senin olsun

Hasret çeke çeke yandım kavruldum
Hazan vurdu yeller ile savruldum
Vuslatı beklerken senden ayrıldım
Boşlar bana düştü yüz senin olsun

Yıllardır adını andım her yerde
Sanki dağlar oldu arada perde
Gel artık bir sabah vakti seherde
Tuşlar bana düştü haz senin olsun

Sevda çeken gönül nasıl sabreder
Hasretin özlemin etti derbeder
Seversen mevlayı bir selam gönder
Taşlar bana düştü iz senin olsun

Şeyraniyem iflah olmaz yanarım
Düştüm aşkın girdabına donarım
Kalmadı tükendi sabrım kararım
İşler bana düştü öz senin olsun
Atilla Ertuğrul 10/11 2002
Kocaeli/Derince