Gül Yüzlüm Şiiri - Ecir Demirkıran

Uzağımdayken kalbimin sancısı artıyor.
Durup dinleseydin bir an, bu kadar acı çekmezdim.
Ne ben gözlerinin maviliğinde erir,
Ne sen gönlümün derinliklerinde bulurdun kendini.
Sevda'nın sularında yüzerken,
Cehennemin değil senin sıcaklığın yakar.
Şu gönül hep sana vurgun.
Dönüp baksaydın eğer,
Senin için ölen birinin olduğunu görürdün.
Yaşananın en çekilmezi seninle olmaktır.
Ama bilki dokunuşun bana hayat,
Tebessümün topraktır.
Aklımdakilerini sana anlatamam,
Çünkü sen gönlümdekilerini bilemedin.
Bilki akılda olan bir gün unutulur,
Gönüldekilerse hep yanar durur.
Ve sen ne söndürecek bir yudum su,
Ne alevlendirecek rüzgar olursun.
Benim varlığım çok mu geldiki sana,
Yokluğundan umutsuz olayım.
Ben senden sadece gönlünü istedim,
Nasılsa verecek birini bulursun.
Acı çekişim sana haz verir bilirim.
Sana divane gönlüm eğlence olmuş.
Ne bırakıp gideceğin var,
Ne alıp seveceğin.
benden sana verecek ne varsa alıp götürdün ardına bakmadan.
Bana kalansa.
Sensizliğe giden..
Ve senin uğramadığın bir gönül bıraktığın...