Gülen yüzlü ablama (Veda)
Bir yaz günüydü bu derde düştüğünde
hemen koşup geldim ardıma bakmadan
gözlerinde bir hüzün vardı anlatamadığın
biliyorum kafanda onca soru vardı cevabını bilmediğin
sadece düşünüyordun her zamanki gibi sessiz ve derinden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta