Gül Yüreklim Şiiri - Nurullah Muslu

Allah yarattı diyerek cana değer veririm,
Rabbimi düşünerek karşısında eğilirim,
Buz tutsa gurur dağlarım erim, erim eririm,
Dost dostuna hiçbir zaman acı sözler yazamaz…
Dostluklar Allah içindir hiçbir şey onu bozamaz…

Sen benim gerçek dostumsun bunu âlem görüyor,
Yoksun yanımda hayat sessiz, sessiz akıp gidiyor,
Ey fırtınalı gönül, bu garip sensiz, ömür bitiyor,
Bu derbeder âşık her gece aşkını yudumlayıp içiyor…
Ey benim gül yüreklim sevginle gönül serden geçiyor…

Yürekteki dostluğun güller açtı nerdesin?
Filizleri yükseldi, bir, bir, arşa ulaştı nerdesin?
Sabır kalmadı bende, kabardı taştı nerdesin,?
Gül yüreklim, bu gönül, senin için aktı nerdesin?
Giderken ardında bir hoş seda bıraktı nerdesin…?

Sevgi ile kucakladın ruhum, bak pır, pır ediyor,
O kadar yoğun duygu ki bana dokunma diyor,
Havalandı bulutlara, sonsuzluğa doğru gidiyor,
Seni sevdiğimi, gönül verdiğimi, Allah biliyor…
Eyyy benim gül yüreklim, Rabbim sana Melek diyor..!