bahara çıkmam gül yeniden açarken
bu yürek bu yükü kaldırmaz artık
sinemde yalnızlık yuva yaparken
yüreğim acıya katlanmaz artık
öylesine geçti kuşlar kanat çırparak
ardından da bulutlar ağlaşarak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
