Gül Yârimden Ayırdı Şiiri - İzzet Gayretli

Aklım almıyor sebepsiz vedanı
Diller beni gül yârimden ayırdı
Gitmesen olmaz mı alam gadanı
Haller beni gül yârimden ayırdı

Çevirsin rüzgarlar bana yönünü
Kar boran kapatsın senin önünü
Beklemek zor gelir dönüş gününü
İller beni gül yârimden ayırdı

Karanlıklar çöktü günüm karardı
Aynada hayalin neye yarardı
Gözler köşe bucak seni arardı
Geller beni gül yârimden ayırdı

Hasretinden azdı gönül yarası
Ölüm ise iki kaşın arası
Ayrılık gurbetin yüz yüz karası
Yıllar beni gül yârimden ayırdı

Felek çarkın çevirdi bizden yana
Parcalanıp döndük buğdaydık una
Alın yazımız kim ne der ki buna
Fallar beni gül yârimden ayırdı

Dört mevsim şikayet ediyor bizi
Koklanmamış güller saklıyor gizi
Dağlar aramız da kapattı izi
Beller beni gül yârimden ayırdı

Gidişin indirdi gözüme perde
Sensiz im düşerim bilinmez derde
Bekliyorum bıraktığın o yerde
Yollar beni gül yârimden ayırdı

Olmadı sevdama olmadı azım
Seninle bir ömür yazılmış yazım
Akortu bozuk düzensiz şu sazım
Teller beni gül yârimden ayırdı

Gayretliyem düştü bir uzun yola
Garip bir kuş gibi konmuştum dala
Koyup götürsünler tahtadan sala
Kullar beni gül yârimden ayırdıı