Gül Yarasi Şiiri - Ziya Arifoğlu

Gül solmasın koklansın,
Dosta götürülmek için saklansın.
Gül dikeniyle sevilir,
Gülü seven dikenine katlansın.

Dost,dost diye nicesiyle koklaştım

Gül solmasın koklansın,
Dosta götürülmek için saklansın.
Gül dikeniyle sevilir,
Gülü seven dikenine katlansın.

Dost, dost diye nicesiyle koklaştım,
Nice sadık dostlar gördüm yaklastım.
Ben özümü gül suyuyla paklastım,
Ama birilerine gül ile taşlandım.

Gül çogalsın renk renk açsın,
Solmasın sevgi ile taçlansın.
Taş yerine tomurcuklarla toplansın,
Yarenlere götürülsün yaşlansın...

Sarısı var kırmızısı moru var,
Elvan,elvan acar etrafa koku saçar.
Kimisi taşyerine dostuna atar,
İşte o an dostta olur yaralar,,,

Gülyarasi derin olur, çaresi yok gibi,
Dost başına vermesin kırılmasın gönüller,
Güller koklansın, büyüsün budur emeller.
Dikeniyle sevilsin incinmesin sevenler.

11 subat 2012 Mersin
Dost,dost.