Gül Yaralandı Şiiri - Muammer Yalçın

Geceler boyunca sana ağlayan
Ben idim yüreği yakıp dağlayan
Dereler de deli deli çağlayan
Gördü gözyaşımı sel yaralandı

Bir soru sordumda garip bülbüle
Bir cevap vermedi gelipte dile
Dedim söyle niye zar ettin güle
Bak senin ahından gül yaralandı

Sarardı pürlerim açamaz oldum
Dostu düşmanımı seçemez oldum
Gayrı yaralıyım uçamaz oldum
Kırıldı kanadım kol yaralandı

Efkarım dağ oldu senden oluşan
Hiç kimsem kalmadı derdim bölüşen
Duyarsın zalim yar halim perişan
Kalbim kırık sana bil yaralandı

Bezmi elestüde sözüm böyle mi
Uydum nefse unutturdu mevlamı
Bulamadım aradığım leylamı
Mecnunum derdime çöl yaralandı

Uğrunda harcansa bu can bıkmazdı
Yalçınım namerde boyun bükmezdi
Onun yıktığını düşman yıkmazdı
Dost vurunca kırdı bel yaralandı