Gül yaprağından narin kalbin sahibi hazinem
Hayata dair acılarım var kimseye söyleyemem
Kederlerimi kadere yüklemek olmadı asla niyetim
Bildiğim doğrular yaşadığım yanlışların ağırlığında eziyor beni
Bazen sıcak bir dost yürekte dindiriyorum kederimi
Mola veren bir göçmen kuş misali gönlüm yitik limanlarda soluklanıyor
Bazen ulu çınarların gölgesine saklanıyorum korkusuz görünmek zor oluyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta