Gül yaprağına karanfil dür

gül yaprağına karanfil dür..
hasretle pişir
özlemle soğut
sol üst cebinin içinde tut
seni ciğerlerimden geçireceğim.
ve gözlerinin önünde,
yorgun serçeler büyüten adam
sana baktıkça iyileşen yanlarım var diye mi
sana bakma hakkımı ellerimden ebediyen aldın
sus mu diyorsun
sen bilirsin.
sana baktıkça sevgisi artan biriyim
gözlerine ahir evvel den geldim
şimdi ahir sona ve daha sonrasına kadar
git mi diyorsun
istediğin olsun
tamam gidiyorum.
ve gözlerinden kefimi çek
ellerini el olduğuna sat
tüm iddialarını saçtığın tepelerim den topla
sen sevmeyi daha iyi bilirsin ya sev! durma.
birimiz ömrüne bir gönlüne milyon aşkı sığdıra dursun.
ötekimiz aşkı bir ömre ve herkese tercih ede sussun.
aslında sen, dünden kaybettiğin bir aşkın
ağrısını çekiyorsun.
bense ağrılarım iyileşmesin diye sana bakmıyorum.
şimdi sana bakarsam,
tamiri mümkün olmayan kızgınlıklarım geçer.
yerinde yeniden sevmelerim biter
şimdi bana sarılırsan
sana ait olurum tüm haklarım sana düşer.
biliyorum yaptığını yapmıyorum
hançerimi yüreğinden çıkarıp kınıma koyuyorum.
hiç merak etme.
senin ki hala bende ve sırtım ta bir peygamber mührü gibi,
kendini an be an hissettirmek te.
anlayacağın yara derin hisleri kuvvetli
kızgınlığımı hafife almasın dünyan
şimdi sevgilim
gül yaprağına karanfil dür..
kendini hasretle pişir
özlemle soğut bizi
sol üst cebinde tut beni
seni ciğerlerimden geçiriyorum
sol yanımda tahribata yol açsam da.
beni ciğerlerinden geçiriyorum.
şimdi kulaklarını gönlüne bağla sevdiğim
yenildiğin bu sevdanın selasını kulağına okuyorum.
ben ertelenen şeylere iman etmem
ertelemiyorum iman ediyorum
seni seviyorum..