Sessizliğin o kadife sesi çınlardı gözlerinin her masum bakışında
Bir gül yaprağı düştü toprağa tarihin en soğuk kışında
Göğsünde kalp diye merhamet taşıyan kadının vedasıydı bu
Sanki gül yaprağının toprağa düşerken çıkardığı sedasıydı bu
Bu kadar mı zulümdü dünya sana ey iyiliğin anası
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.