Gül Yankısı Iv Şiiri - Dilan Esiroğlu

Çocukken yemin etmiş
Gözlerini yalnızlığına kapatmıştı.
Uykularını akşamcılara satmıştı
Akşamcılar şaşkın, uykulu bir gün
Sokaklar gün geldi
Kadının çocukluğuyla taştı
Korktu kadın
Korkularına kızdı
Sonra kızgınlığına şaştı
Şimdi
Kendi girdabında boğuluyordu kadın.
Sokak lambalarından medet umacaktı ki
Acınası buldu yüreğini,
Yüreğine küstü..
Elleriyle yüzünü kapadı.
Dayanamadı.
Yüzünü her açışı
Bir kuytu cesaret
Cesareti
Kan
Kemik
Et…
Kabuslar ilmek ilmek
Çevreledi gözlerini,
Gözleri çürüdü, ağlamayı unuttu
İçi içine kaçtı birden!
Koştu içine, içi ondan kaçtı.
Zamanı mıydı şimdi?
Kadın arayadursun kaybettiğini,
İnsanları unutacağı tuttu.
Artık yalnızdı kadın
Yapayalnız.
Uykularını beklemek üzre
Kağıt aklığına sureti düştü