Gül yanın Şiiri - İsmail Koca

Dünyanın dertleri biter sanmayın
Gam ile geçiyor yıllarda günün
Nefsinle bir olup dala konmayın
Geçen zamanındır gelmiyor dünün

Keşkeyle ararsa maziyi gelmez
Toprağı yok taşa fidan ekilmez
Geçer demi devran değeri bilmez
Dünyanın suçu yok olmasın kinin

Her ne arar isen özünde ara
İyilik yolunda gönlünü tara
Kötülüğe bakıp açarsan yara
Merhemin bulunmaz acıdır senin

Düşene el verirsen fani alemde
Tutulmaz güneşin yaşarken demde
Servetin çul olsun uzak dur kemde
Gönül bahçesinde gül açsın canın

Fizani yeter mi sevgin cihana
Gönül sever kilit vurma kapına
Ölsen de kötüyü sokma yanına
Sevgi sahrasında gül koksun yanın