Ey bülbüllerle aramı açan güzel
-Kızma sende, ne edeyim bülbül!-
Sesinin dokunmadığı bağ bana güz, el
Derdin ne senin bülbül, etme çatlarsın
Yüzünü bir kere görsen rahatlarsın
Oysa ki Ben bahçıvandım, gül değildim
Bu işveli güzelin karşısında eğildim
Bahçemi görenler gıbta ederken
Güzel bir yol daha otur, vakit erken
Sus, giderim deme bağım talan olur
Kurur her şey; bülbül ölür, bir an olur
Geldin, bir dünya oldum. Elin elimde
Şimdi gül sinemde bülbülse dilimde
Gül yanaklım dudu dillim,
Kayıt Tarihi : 27.2.2022 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!