Gül Yağız Şiiri - Gül Şenel

Sevdanın adı Gül dü tüm hikayelerde,
Bir Gül’üm ki sevda adımdan ötelerde.
...
Yağız bir bakıştı sevdalandığım,
Yiğit bir yürekti dağlandığım.
Hür prangalarımın takıldığı bir tutsaktı Yağız,
Gözleri nar,gözleri har,gözleri zârdı
Yüreği mezardı.
Al! dedim canımı,
Zühre benden sonra ağladı,
Leyla,Şirin benden sonra,
Züleyha benden sonra.
Benim Tahirce,Mecnunca,Ferhatca
Yusufça olmadı sevdiğim.
Köpekler dalamadı,dağlar delemedi,
Çöllere yanamadı,zindanda yatamadı.
Belki Onlarca sevemedi.
…
Yağız yâri öyle sevdim
Öyle sevdim ki
Sevdamdan
Irganamadı.
Belki.
…
Tarih Gül’ü yazmadı.
Gül tarihi yazdı.
Bir ömür Gül’yağız koktu,
Bir ömür
Yağız’ı yoktu.
Gül,Yağız yandı.
Yağız gülden kanayandı.
…
O, bir tutsaktı yedi başlı ejderhanın ininde
Kırk Haramilerin elinde.
Ya da öyle sandı.
Saklandı.
Gül yandı tüm sanların sanrılarında.
…
Varır mıydım aşktan yâra,
Yârdan aşka varmayaydım?
Sarar mıydım candan yâri,
Candan özge görmeyeydim?
Bilemedim.
04.06.2013/Gül-Yağız