Gül Vurgunu Şiiri - Mehmet Çakır

Bülbül kıskanırdı görseydi beni,
Bir güle vuruldum gülebilmedim…
Hislerime tutsak ettim bedeni,
Bu işin sonunu bilebilmedim…

Sevdam alabora olmuş bir gemi,
Gözlerimde hüznün buğulu nemi,
Gül vurgunu bozdu bütün dengemi,
Bir türlü kendime gelebilmedim…

Fikrimi düşsel bir siluet sardı,
İçimdeki coşku dağlar kadardı,
Nere baksam, kimi görsem o vardı,
Aklımdan o gülü silebilmedim…

Gülle dolu ömrümün her safhası,
Bulunmaz bir eşi, yok bir nüshası,
Gül vurgunu kederlerin en hası,
Bundan daha büyük çile bilmedim…

Gül soldu, gül öldü, gülsüz kaldım da,
Matem tutup karalara daldım da,
Onsuz yaşamayı göze aldım da,
Onunla birlikte ölebilmedim…

Şiirime Ses Olan Gülşah Gayret’e Sonsuz Teşekkürler...

16.02.2015
BAFRA

Tüm Sesli Şiirlerimin Videosunu Aşağıdaki Linkten İzleyebilirsiniz
www.youtube.com/channel/UCMbVw-NzVRM38W5Rce9e4OQ