Bir gül-i hamra yaprak döktü yere
şems söndü ve söndü bütün sitare
ah
gök sema büründü kara bir necre
su üşüdü ömründe son yek tare
Gönül nar-ı aşkla mescur bir kere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim