Gül yaprağına yaprağını veren senin sözlerindeyim.Böyle kırmızı konuştukça içimdeki tılsımlar büyüyor. Sen şen bir gülün dalı oluyorsun.Yüreğinde can olan, aşka kan olan bir günlerin iskeleti gibi
Aşkın ten olmasını bekliyoruz. Aşkın gül bayramındayız. Güller,kokular aşklar arasındayız.
-Dikeni kutsi bir batışa hazır.Kanayan ve arayan bendim oysa.
Ruhumun dehlizdeydi y’adın.İmkansızlığın imlerinde derlendin.
Sezgilerim seni işaretli özlemin k’alem ucuyla.Ve yaşanmak çemberini açtı. “Çemberimde gül oya, yar gelir doya doya.” Çemberini açtı kaçınılmazlık.Çember daraldı.Kimsesiz günlerin güncesi olduk.
-Bir bulunuş armonisi armasını uzattı.Aromalı içecek gibi içimli haz girdi istençlerimize.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
