Elleri yaralayan gül
Gönülleri ferahlatan Gül
Kokusu misk-i amber Gül
Hatırlattığı Hz Peygamber
Bahar gelince etrafı saran
Bülbüllere kucağını açan
Varlığın sevdiği Can
Seçkinlerin bulunduğu alan
Hüzün diye anılan yıllar
O hüznü başlatan kimler
Gül’ün de pörsük olduğu günler
Hz Allah gülünü hemen müjdeler
Gülün vardır,acıtıcı dikeni
O Gül sevmez gönül kıranı
Sever kırılanı tamire hazır olanı
Ağlayanın sızısını dindiren O olmalı
Hayat Gül’le başlar,Gül’le biter
Bu Gül’ün ömrü ikindiye kadar
Akıllı insan Gül’ün yollunda gider
Naakıl dünyasını ve ahretini kaybeder
Bu insanlığa bir Gül yeter
Başka çiçek aramaya ne hacet var
İnsanlığa gönderilen son peygamber
Bize O’nun yolunda olmak düşer
20072008.1300 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 20.7.2008 14:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!