-
Kan ve gül kökleriydik biz.
Türetirdik;
Gül senin olurdu, kan benim.
Sen gülerdin, ben gülüşüne kanardım.
Şimdi mi?
Bana gülersen, yine kanarım.
Bu sefer bileklerimden.
Ismail Kılınçaslan
Ismail KılınçaslanKayıt Tarihi : 11.8.2011 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!