Gül ve Kan Şiiri - Erdoğan Yıldız

Ellerimde dikenli kanlı güller
Akıttığın kalbin sessiz isyanı
Dudaklarında dökülen sitemkar nameler
Ölümümün ulu orta beyanı
Ellerimde dikenli kanlı güller..

Kanlı güller…şahittir yıldızlar
Kurumuş kınanın yansıması
Etinden mahkumsun ruhunu cımbızlar
Hilalin keskinliğinin anımsanması
Kanlı güller…şahittir yıldızlar…

Kanlı güller…gömleğin deseni
Masum bir intikam arzusu
Gözler uzaktan seyirde seni
Yüreğinde hasretin pususu
Kanlı güller ve gömleğin deseni

Kanlı güller…ardında demir duvar
Hüznün gözyaşlarıdır duvarda ki tablolar
Parmaklar arası fışkıran kan
Ölümün musallası canan yakar
Kanlı güller...ardında demir mezar…

Beyaz gül…kokladığınsa kan
Damla damla sinene sızan hüsran
Gecenin çıplaklığını bağrına bastığın
Hıçkırığın yıldızları kasıp kavuran
Beyaz gül…kokladığınsa kan

Beyaz gül ve karanlık kuyular
Yusuf”un hülyasında Züleyha
Hançerlenmiş sırtında Rabbin duası
Rızasında Yusuf”un Züleyha
Beyaz gül bitmeyen karanlık kuyular

Bir avuç dolusu gonca gonca gül
Suya yaban kalmış celalin
Açmanı bekleyen bülbülde figan
İşte o bekleyen senin helalin
Bir avuç dolusu gonca gonca gül

Beyaz gül….ve kanlı güller
Hasretinde ellerimde melekler
Benimle teker teker sızlanırken
Erdiğim son noktada ellerimde kanlı güller
Beyaz gül…ve kanlı güller