Gül ve duman Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Yüreğimde gül kokusu,
Dudaklarımda tatlı bir melodi.
Aşkın en güzel hali,
Bir gülümsüme sığdı yüreğimde.

Dumanlı gönlümde hüzün,
Bir esinti gibi süzülen.
İçimi sarar duman,
Gizemli bir masal anlatır.

Gül ve duman, birbiriyle beraber,
Sevda ile örülmüş bir öykü.
Gözlerimde parlayan yıldızlar,
Yansıyan bir aşkın yüzü.

Gülü dalından koparıp kalbime,
Dumanı içime çekiyorum.
Aşkın izini sürüyorum rüzgarla,
Gül ve dumanla örülmüş duvarlarda.

Yüreğimde gül, dumanlı düşlerimde,
Bir aşk şarkısı çalıyorum.
Gülü ve dumanı sevda ile buluşturup,
Yazdığım şiirde yelken açıyorum.

Gülün güzellikte sırlı bir hikayesi,
Dumanın ardında saklı bir masal.
Yüreğimde gül, dumanın kucağında,
Aşkın büyülü melodisini çalarım.

Gülü koklarken kalbimdeki sevgiyi,
Dumanı seyrederek geçmişin izini.
Bir gül dalında saklı umutlarım,
Dumanlı yollarla örülü geleceğim.

Gülün yapraklarından düşen damlalar,
Dumanın arasında yükselir coşar.
Yüreğimde gül, dumanın gölgesinde,
Aşkın ritmiyle süzülür içimde taşar.

UMUT ŞAİRİ NEJAT HOCA