Gül ve Diken Şiiri - İbrahim Yılmaz

Dünyayı tozpembe görenler gülün al rengine aldanır
Ölümü tebessümle karşılayanlar aşka sen diye inanır
Hal bu ki hicran acısı gülün dikeni gibi içimizi kanatır.

Gece ve gündüz gibi zıtlıklarla doludur bu hayat
Zıtlıklarla seveceğiz her anı, yoksa hepimiz berhayat
Bilirim, her şey seninle güzeldir, sevdan ab-ı hayat.

Gurubun rengine düşünce gülün kanayan kızıl rengi
Aklın perişan olur, yakar kalbini aşkın hicran ateşi
Beklersin sabaha kadar, bir türlü gelmez o sevgili.

Gülü dikeniyle sevenler, bahtiyar ve mutludurlar
Sabrın aynasından bakınca o sevgiliyi görür onlar
Daima aldanmıştır, dünyayı ebedi meyhane sananlar.

İbrahim Yılmaz

Kasım 2016 - Akçay