Gül ve Dalı Şiiri - İsmail Kıran

Ayrıldık güzelim,

Bir gül ve dalı gibi,

Sen solmaya başladın,

Ben ağlamaya...

Ayrıldık güzelim,

Sen başkasının ellerinde,

Ben gülsüz gül dalıyım,

Yapayalnız ve tek başınayım...

Ayrıldık güzelim,

Sen başkasına güzelliğini sergilerken,

Ben yapraklarla avunuyorum,

Her gün seni veya sana benzeyeni bekliyorum...

Ben ne güneşler ne mehtaplar görürüm,

Sen bir kavanozda süs olursun,

Ben kaç bahar kaç kış görürüm,

Sen bir odada solup sararırsın...

Sen farklıydın güzelim,

Benim ilk gülümdün,

Ne güller gördüm dallarımda,

Fakat hiçbiri senin gibi değildi...

Ben yapraklarımla seni gözlerden saklardım,

Sen benim yanımda bana güzellikler kattın,

Sana demedim mi güzelim,

Fazla açma yapraklarını seni dalından koparırlar...

Emin 06.06.2001 İstanbul / Maltepe