Gül Ve Can Şiiri - Osman Erdoğmuş

Gül ve can

Dalında bir gül görsem kaplar beni heyecan
Dünya bir çöp eder mi sen yanımdayken gülcan

Gülün ruhu kokuysa, benim ruhum da candır
Hayatıma renk katan, sevda salan gülcandır

Ömür kısa olsa da, dolsa hüzün ve kanla
Dünya değil sadece, ahiretim gülcanla

Güllere aşık bülbül, nasıl öterse candan
Dünyam zindan olsa da ben vazgeçmem gülcandan

Bu ihtiras bu hasret eritse de bu canı
Güle tutkun yürekle seviyorum gülcanı

Sevda dolu bir bakış çok mu seven insana
Bir tebessüm tatlı dil, can kurbandır gülcana

Bu kadar naz aşığı usandırır sonunda
Benim nazlı çiçeğim, pembe gülüm gülcanda

Peşinden gidilmez ki kapkara bir sevdanın
Bulamadım dengini şu dünyada gülcanın

Güllerime şaheser sadece bana sultan
Dertlerime de derman olur musun be gülcan

Osman ERDOĞMUŞ