Bahçesinde dedemin sevdiği bir gül varmış,
Ebruli renkleriyle gonca gonca açarmış.
Gören hayran olurmuş, kıskananlar da varmış,
Gece dalında bülbül, dem çekerek ağlarmış,
Şahini lânetleyen içli nağmeleriyle.
Hased bir el gizlice, gülü kırıp koparmış,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta