Devran bahar zamanı, bülbül yine bîkarar
Bir yara var gönlünde vermiyor dili ikrar.
Düşünde kızıl gonca, dikenlerinden korkar
Kaldı ıssız yuvada, goncayı yele sorar;
Gonca çapkın, edalı, bülbülü gülde arar.
Günler savdı ayları, geliverdi kış günü
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Hikayesi şiiri ne güzel açmış. Doğrudur. Öncesindeki bir anlık düşünme payı bile atılacak adımın, söylenecek sözün en sağlam ve doğru referansı olur. Aksi halde, cin çıktığı şişeye sığmaz...
Kaleminize sağlık sayın Enver Özçağlayan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta