Şu güller ne ki sönük kalır yanında
Gül değerini bağban bilir bağında.
Gonca gülümsün sen,gönlümün bağında
Gül değerini bağban bilir bağında.
Bülbül güle hayran,sende gonca gülsün
Bırak, şu hayat birazda bize gülsün
Gönül bahçemde çiçeksin,gonca gülsün
Gül değerini bağban bilir bağında.
Gülüm yok şimdi, bülbülse mahzun durur
Aklım ermez aşka, zihnim düşler durur
Sensiz hayat çekilmez, zamanım durur
Gül değerini bağban bilir bağında.
Mâşuk! Aşkî der, sensiz gariptir hayat
Seyreder gülünü, gönlü bulur hayat
Bitmez mi firak, nerede vuslat heyhat
Gül değerini bağban bilir bağında.
Kayıt Tarihi : 20.4.2010 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/20/gul-ve-bagban.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!