Gül Ve Ateş Şiiri - Mustafa Çapraz

Gülme,
Gülünce gözlerinin kenarlarında çıkan çizgilerde
Yalın ayak yürümesin bir Mecnun daha.

Tebessüm dahi etme orda burda,
Ya biri daha görüpte düşerse
Yanaklarında çıkan o depderin ateş çukurlarına.

Çıkarma saçında duran o tokayı,sakın.
Okşarken rüzgar saçlarını kadife kadife
Dolanır, kördüğüm olursa bir körpenin hayalleri.

Gülmesin ay çehren
Aydınlatmasın sana açılan yolları,
Gözlerim, kömür karası gözlerinde kaybolsun.

Bırak, mahrum kalsın rüzgar senden
Savuracaksa, yaprak gibi beni savursun.
İbrahimi oluyum Nemrudun ateşi gamzelerinin
Alevleri bir beni kavursun.