Gül Üşüdü Şiiri - Atilla Ertuğrul

Seherde bülbül niyazda
Gölgesinde gül üşüdü
Bekledi gelmedi yaz da
Gölgesinde gül üşüdü

Bülbülün haktan niyazı
Gülşende geçirsin yazı
Gönlünde geçmeyen sızı
Gölgesinde gül üşüdü

Mevsim hazan güle yazık
Bülbül dertli bağrı ezik
Bülbül gülden daha nazik
Gölgesinde gül üşüdü

Bülbül ağlar zarı zarı
Yitirmiş o nazlı yarı
Arif olan gelsin beri
Gölgesinde gül üşüdü

Bülbül ona gönül verdi
Yıllarca bitmedi derdi
Üstüne kol kanat gerdi
Gölgesinde gül üşüdü

Şeyrani yazdı duyunca
Seslendi ömür boyunca
Beklerken açmadı gonca
Gölgesinde gül üşüdü