Gül'ün Hasreti Şiiri - Yusuf Cantürk

İki gül komşu olmuş, biri al, biri beyaz,

Keyifleri yerindeymiş, başlar iken bu yaz.

Hasret kalmış ikisi de bülbül sesine,

İhtiyaç duyar gibi, toprağa, su ve besine.

Beyaz sormuş kırmızıya, ” gelir mi bu yaz?

Gerekmez mi getirsin yanında, zurna ile saz?

Rüzgara Sal kokunu durma, bülbül koklasın.

Küçücük yüreği titresin, birden hoplasın “.

Kırmızı demiş beyaza, ” kokunu yayma da sakla!

Bülbül gelir bilirim, gün doğarken, yalnız, şafakla.

Gündüz ve gece uyu da, süslen, hazırlan biraz,

Kendini hemen kaptırma, yapmalısın biraz naz.”

Şarköy- Ağ.1997