Gül'üme... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Uzatamadım sana elimi kadın,
Tertemizdi senin avuçların…
Benimse parmaklarımda izi,
Henüz işlenmemiş suçların,
Ve kan vardı……….

Saramadım seni bir kez bile,
Uyanamadım senin gözlerine…
Gül kokar tenin, bilirim,
Lakin
Kavgam değildir yere seren beni,
Sevdamdır…Ben sana yenilirim…

Susarım sesine,
Dinlerim aydınlığını gözlerinin,
Yorgun düşerim de yokluğuna,
Esiri olurum sözlerinin…
Soluklanırım nefesine……..

Gitsem dönmezdim oysa,
Ve Sevda dediğin buysa kadın,
Yakınlıksa kaf dağının ardında kalan,
Umutsa düşlerin tek sermayesi olan,
Sevdim seni ben…Neden..Niye…Bilmeden….

Sevda dediğin buysa kadın,
Özlemekse bilmeden kokusunu,
Sarılmaksa tensiz, bedensiz,
Bilmekse ve yenilmekse,
Boyun eğmekse bu yazgıya
Sorgusuz, yargısız, nedensiz…
Sevdim seni ben…Mertçe..Yürekten…

Başka olmalı diyordun ya, bu sevda,
Aşk’a olmalı yüreğe dair ne varsa…
Namus, haya, onur,
Böyle okunur kelam,
Böyle yazılır..Yazılacaksa..

Soramadım sana kadın…
Diyemedim…
Deseydim…
Bulur muydun o kaf dağını,
Düşer miydin düşlerinde peşime,
Girer miydin benimle kavgaya,
Gelir miydin otağıma, döşüme…

Deseydim kadın…
Demedim…
Bölüşür müydün ekmeği,
Ve soğanı, bir tas çorbayı,
Paylaşır mıydın benimle…

Delilik bu ya,
Atlardık otobüse,
Ver elini Antep,
Bekle bizi Urfa…
Çölemerik eski adı,
Hakkari’de bir gün,
Sümbül dağı karşıda,
Sohbette bir çay tadı…

Ey yar,
İşimiz zor…
Aşımız var,
Lakin yalnız değiliz,
Peşimiz var….

Sevda dediğin buysa…
Dönersem namerdim güzel…
Ahrete saklarım yine de dönmem…
Yokluğunu çekerim sonuna kadar,
Ama varlığından vazgeçmem!

Bak gözlerime kadın,
Ben…
Sevdim seni…
Neden..
Niye..
Bilmeden……..