Ne güzel çektik hasretleri bin damla gözyaşı ile,
Zamansız gurbet yollarına döküldük yapraklar gibi,
İlk ağlayan biz değildik, ilk hasret çeken,
Akşam oldu karanlıklarda elele yürüdük.
Ağlama Gül’üm sen ağlama,
Ben yüreğime acıları lavlarla aldım,
Ağlama ömür yarim sen ağlama,
Ben şarkılarla sessizce sensiz kaldım.
Hasret ve özlemin şiirleri oldu hikaye,
Söyle aşkım bu ölümle gelen ayrılık niye,
Ben yavrularıma söyleyemiyorum yarim öldü diye,
Hüzün penceresi kapanıyor Gül’üm diye diye.
Yavuz Bayram Çalışkan
25 Ağustos 2009 Salı Yalova 18.15
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi film şeridi gibi yazıldı ömüre............................................................................ve durdu yüreğim şimdi.
![Yavuz Bayram Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/25/gul-um-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!