Gül - ü Medine Şiiri - Hasan Tahsin Paksoy

Hani var ki bahar, yıllar yılı ona ulaşmaz.
Hani var ki hayat bu mudur; ne çekilmez yıllar.
Hani onun anası, uğruna yıllar yılı; acı acı ağlar.
Hani ıstıraplar, onun en usanmaz arkadaşıdır.
Tüm bunları unut; can canım…
O Canan Sultan, hepimize sevgisini açmış.
En muhteşem kapılar; ardı ardına kadar açılmış.
Rahmet, bütün gönülleri kaplamış.
İşte can canım… Sil de gözlerini; buyur buyur.

(23.02.2015)